Logike Latreia - Dat is redelyke godtsdienst - Wilhelmus à Brakel – 1736

Twee delen (deel II en deel III) in één band.

Auteur: Wilhelmus à Brakel

Cover: hardcover, gebonden (geen originele cover, maar prof. nieuw ingebonden in kunstleder)

Jaar: 1736

Druk: 13e druk.

Aantal pagina’s: totaal: 1142 (deel I: 774 p.p. En deel II: 368 p.p.)

Bijzonderheden:

• Twee delen (deel II en Deel III) in één band
• Opnieuw professioneel ingebonden in middelbruine kunstlederen omslag.

Conditie:  totaal: zeer goed

Binding: uitstekend

Cover: uitstekend

Inhoud: zeer goed (slechts wat vochtvlekken in de paginamarges en zeer beperkte aantasting aan een aantal paginarandjes door boekenworm; zie foto’s)

Over de auteur

Wilhelmus à Brakel (Leeuwarden, 2 januari 1635 - Rotterdam, 30 oktober 1711) was een Nederlands predikant die stond in de traditie van de Nadere Reformatie. Hij was een zoon van de Friese predikant Theodorus à Brakel. Hij studeerde theologie aan de Universiteit van Franeker en Utrecht. Hij was predikant te Exmorra (1662), Stavoren (1665), Harlingen (1670), Leeuwarden (1675) en ten slotte vanaf november 1683 te Rotterdam. Hij is vooral bekend geworden door zijn boek Redelijke Godsdienst, een dogmatiek, bedoeld voor de gewone kerkleden. De Redelijke Godsdienst onderscheidt zich van veel andere overzichten van de geloofsleer door de vele toepassingen naar het persoonlijke leven. Naast meer dogmatische onderwerpen behandelt Brakel ook onderwerpen zoals dankbaarheid, het zingen van Psalmen en christelijke nederigheid. Door de laagdrempeligheid heeft dit boek veel invloed gehad op de rechterflank van het Protestantisme, met name bij de bevindelijk gereformeerden. Het boek wordt ook vandaag nog gelezen door onder andere leden van de Hersteld Hervormde Kerk en de Gereformeerde Gemeenten. In het jaar 2006 is er nog een herdruk geweest van de Redelijke Godsdienst, terwijl het boek recent in het Engels vertaald is. Bron: Wikipedia.

Over het boek

De Redelijke Godsdienst van Wilhelmus à Brakel wil vooral een hulp zijn voor kleingelovigen. Brakel is niet de man van grote wetenschappelijke bekwaamheid en werkkracht die Voetius was.  Het is juist Brakel met zijn evenwichtige geest en een godsvrucht die zich reeds in hem als kind openbaarde, die ons de meest populaire Gereformeerde geloofsleer heeft nagelaten in zijn Redelijke Godsdienst. Het lezen van een boek als De Redelijke Godsdienst eist van de eenvoudige lezer meer inspanning dan het lezen van een bekeringsgeschiedenis. De uiteenzetting van de Gereformeerde geloofsleer is direct op het leven des geloofs gericht. In De Redelijke Godsdienst verliest de schrijver geen ogenblik uit het oog dat hij het leven van de Kerk Gods begeert te dienen. Hij geeft werkelijke geloofsleer. Hij heeft de praktijk van het leven van Gods kinderen voor ogen. Hoezeer Brakel alle recht laat wedervaren aan de uiteenzetting van het voorwerp des geloofs, namelijk God,  hij heeft toch voortdurend voor ogen wat de rechte verhouding van het gelovig subject moet zijn tot God en Zijn weldaden in Christus; hoe voorwerp en onderwerp op elkaar betrokken zijn. Vandaar dat deze geloofsleer allerlei hoofdstukken bevat die in een gewone dogmatiek niet aan de orde komen. Zoals over de geestelijke blijdschap als vrucht van het geloof; over de vreze Gods; over de zelfverloochening; over de lijdzaamheid; over de oprechtheid, de eenzaamheid, het zingen, de zachtmoedigheid, de geestelijke wasdom, de verachtering in het geestelijk leven, verlating, aanvechting, ongeloof zowel betreffende God en Zijn Woord als aangaande zijn eigen staat; over het leven bij Gods beloften en de volharding der heiligen.Er ligt een schat van mensenkennis en van kennis van het geestelijk leven in opgesloten! Met tere pastorale zorg is Brakel er op uit om de lammeren te hoeden. Wat een nuchtere kijk heeft hij op de gevaren die de onoprechtheid meebrengt. Hij kent ook de geveinsdheid van het tijdgeloof. Er zijn zo velen die wel in Christus willen geloven om door Hem gezaligd te worden, maar niet om door Hem onderwezen, gerechtvaardigd en geheiligd te worden. Of zo men al meent dat men in Christus gelooft om door Hem gerechtvaardigd te worden, dan toch niet om door Hem geleerd en geregeerd te worden. Maar al is het noodzakelijk dat de mens aan de vruchten zichzelf onderzoeke of zijn geloof een echt geloof is, '...Ieder mag en moet in Christus geloven', zo zegt Brakel in het hoofdstuk over de roeping. Dat de gast zonder bruiloftskleed aankwam, was zijn zonde niet. Hij was genodigd. Maar dat hij zonder bruilofskleed wilde binnentreden, dat was zijn oordeel.Al is het volkomen waar, dat de mens van zichzelf geheel onbekwaam is tot geloof en bekering, het doet niets af van het feit dat de eis in levende kracht vóór hem staat, evenmin als van het feit dat de Heilige Geest van die roeping gebruik maakt tot geloof en wedergeboorte. In orde gaat volgens Brakel het geloof voorop, zonder het geloof doet het Woord, dat het zaad der wedergeboorte is, geen nut. Men doet zichzelf te kort als men à Brakel ongelezen laat. Zijn werk is een betrouwbare gids die wil leiden naar Christus. Staande in de traditie van Reformatie en Nadere Reformatie mogen we De Redelijke Godsdienst als één van de belangrijkste geschriften uit die tijd niet als 'verouderd' of 'onbegrijpelijk' ter zijde schuiven. Bron: cursussenoudvaders.nl .